Wysokie trawy wokół jeziora.

Nie wiedział co myśleć o historii elfki. Była niewiarygodna, a zarazem podejrzana. Mimo to chłopak jej wierzył.
- Dobrze...chodźmy tam, teraz. - odparł spoglądając jej w oczy.,

- nie wierzysz mi, co?- jekneła i odwróciła sie i pociągneła go za dłoń.- Chodz pokaże Ci.. zobaczysz uwierzysz.- wyszeptała.

- Chce wierzyć jednak... - przerwał i poszedł za elfką rozglądając się dookoła dość podejrzliwie. Jak miał wierzyć, gdy przed parunastoma minutami dowiedział się, że przez całe życie był okłamywany?

-Jednak?- spojrzała na niego swojim przejrzystym wzrokiem.

- Nie nic... - odparł i uciekł gdzieś wzrokiem byleby nie spojrzeć na elfkę. Jakby bał się, że ta zauważy wahanie w jego oczach.

-Mig Co jest? Coś sie dzieje. Coś przedemną ukrywasz.- zlapała go za pobrudek, by juz nie uciekał wzrokiem.

- Wszystko jest w jak najlepszym porządku, Alex... - odparł i bez dodatkowych słów ruszył przed siebie nasuwając na twarz kaptur.

Nieuwierzyla mu no cóż to chyba nie dziwne no nie?
-To juz nie daleko ,- mrukneła i potarła ramiona czujac dziwny powiew zimnego wiatru.
[Nero świątynia]

Skinął głową i w milczeniu podążył za elfką. Czuł się w pewien sposób nie w porządku co do jej osób, gdyż ukrywał przed nią prawdę o sobie. Jednak czy cokolwiek by to zmieniło.
[ Świątynia]

Czarnowłosa księżycowa elfka do tej pory skrywała swą osobę przed światem. Karmiąc się chęciąc zemsty powoli wpadała w obłęd. Wszystko i wszyscy byli dla niej wrogami, którym nie wolno było ufać. Szaleństwo powoli odbierało zmysły dziewczynie. Dopiero przypadkowe spotkanie z czarownicą z legend otrzeźwiło umysł młodej czarnej elfki. Hisotria nieszczęśliwej miłości i wygnania oczyściło serce Erethel z nienawiści i otworzyło je na świat....

Przestrzeń leżąca nad jeziorem pierwszy raz od wielu miesięcy wydała się czarnowłosej przepięknym miejscem. Do tej pory, była to tylko obca ziemia na której przyszło jej żyć po wygnianiu z czarnego królestwa.
Pierwszy raz dziewczyna ujrzała pozytywna stronę swojej sytuacji, poczuła, że jest wolna i może zrobić co tylko chce a w tym moemencie miała ochote wskoczyć do krysztalowej wody całkiem bez ubrania. I tak właśnie zrobiła nie ważac na nic zdjęła z siebie ciężki ekwipunek a później skórzany strój, który częściowo robił za zbroje, po czym wskoczyła do chłodnego jeziora.